In gesprek met: Yvo Bloemen

Yvo is een rasechte Venlonaar, geboren in 1992 en gehuwd met Liza. Van beroep is hij ICT-consultant. Zijn sportcarrière begon bij SVB in Blerick. Hij speelde bij deze club in de jeugd tot en met de O17 (B-jeugd). Daarna trad hij in de voetsporen van zijn vader Marc, die op dat moment scheidsrechter was. Yvo begon met wedstrijden leiden bij de jeugd van SVB en stapte daarna over naar de KNVB. Hij floot senioren en jeugd voor de bond. Bij de jeugd haalde hij het landelijk niveau, waar hij een heel leuke herinnering aan over heeft gehouden. Hij ontmoette namelijk Ruud van Nistelrooij bij de wedstrijd PSV O17 – FC Utrecht O17.

Yvo is ondertussen gestopt voor de KNVB. De motivatie was er niet meer, maar hij fluit nog wel altijd wedstrijden bij SVB. Naast het voetbal is Yvo betrokken bij de scouting. Ook doet hij aan squashen, padellen en hardlopen.

Yvo is sinds 2009 bestuurslid en vanaf dit jaar is hij de penningmeester van de vereniging. Verder zit hij nog in de commissie 100 jaar SVO en de Scheidsrechters Ontspannings Commissie. Hij vindt de SVO een superleuke vereniging waar hij zich op zijn gemak en thuis voelt. Hij is sinds 2007 lid en vindt het erg leuk om lid van de SVO te zijn. We hopen dat Yvo nog lang actief lid van onze vereniging blijft!

In gesprek met: Margo Geurts

 

Margo komt oêt Hôrs (Horst) en is geboren in 2003.
Zij studeert sportkunde een heel brede opleiding met van alles wat met vitaliteit en bewegen te maken heeft, denk hier o.a. aan leefstijl coaching, sportlessen en sportmarketing. Daarvoor heeft ze zelfs gestudeerd aan de Universiteit of Northwestern in Lima Ohio Verenigde Staten. Margo is echt een bezig bijtje ze heeft gevoetbald in de jeugd van Wittenhorst en bij UNOH in Lima Ohio toen ze net 17 jaar was werd ze gevraagd om verenigingsscheidsrechter te worden bij Wittenhorst, dat was dan ook het begin van haar scheidsrechter carrière ze is altijd met voetbal bezig. Margo is bij jong Nederland en waterpolo, bij de zwemclub doet ze pr. en sponsorcommissie, bij Wittenhorst is ze jeugd coördinator jongens onder 8 en trainer begeleidster en dat word het komende jaar voor jongens onder 10. Margo werd scheidsrechter bij de KNVB, haar eerste wedstrijd bij de senioren Blerick 2 werd ook de minst leuke tot nu toe maar daardoor wel een leerzame, ze was zelf niet zo goed bezig en daardoor kreeg ze steeds maar commentaar, al doende leert men vond ze. Een heel leuke was de 1e wedstrijd van een standaard team bij GFC33 Grubbenvorst hier kreeg ze zeer positief commentaar en het leuke was ook daar speelde ook nog eens een paar klasgenoten van haar mee. Op de vraag Margo wat wil je bereiken op het gebied van het scheidsrechter zijn, is het antwoord duidelijk indien mogelijk de eredivisie van de vrouwen. Margo heeft nog meer hobby’s zoals mountainbiken en ook nog eens 4x in de week naar de sportschool. Op de vraag Margo heb je nog vrije tijd kwam het antwoord sport is mijn vrije tijd en met vrienden en vriendinnen lekker veel hangen en kletsen. Margo vindt de SVO een heel mooie thuishaven voor scheidsrechters waar je leuk kunt samen zijn en daarom is ze ook toegetreden in het nieuwe bestuur als secretaris. Uit dit verhaal blijkt dat Margo een jonge vrouw is met zeer veel energie wat altijd goed is voor onze vereniging.

Tijdens dit schrijven krijgt Margo van de KNVB te horen dat ze gepromoveerd is, proficiat Margo!

In gesprek met Coen Driessen

Coen Driessen is op 29 september 1935 geboren in Tegelen. Zijn grote liefde is
de Boxmeerse Kitty. Ze zijn inmiddels al meer dan 60 jaar gehuwd. Samen
hebben ze twee kinderen en twee kleinkinderen. In zijn jeugdjaren heeft Coen
gevoetbald bij de Tegelse Herten. Dit is tegenwoordig Sportclub Irene. Ook was
Coen een tijdje lid van turnvereniging Leonidas. Hij was werkzaam bij Océ als
allround reparateur.
Zijn collega (en oud-scheidsrechter) Jac Brueren overtuigde Coen om de fluit
ter hand te nemen. Samen met SVO-lid Hay Bos deed Coen de
scheidsrechterscursus. Zij doel was om lekker te bewegen en te sporten. Coen
had daardoor plezier aan iedere wedstrijd. Behalve bij Blerick, want die hadden
een assistent-scheidsrechter die er niks van bakte.
Coen was jaren bestuurslid van de SVO en lid van de clubhuiscommissie. Heden
ten dage vind je Coen nog regelmatig tijdens de trainingsavonden aan de
kaarttafel. Coen vindt de SVO een warme vereniging met aandacht voor
iedereen. We vinden het waanzinnig om Coen nog zo vaak te zien bij de SVO.

In gesprek met… Bryan Willems!

Bryan Willems is op 6 februari 1994 geboren in Blerick. Sinds twee jaar woont hij samen met zijn vriendin Bianca in het mooie Venray. Van beroep is hij horecamanager bij Klein Vink in Arcen. In de toekomst zou Bryan graag op de ambulance werken, dat lijkt hem namelijk erg leuk en dankbaar werk.

In zijn jeugdjaren voetbalde Bryan bij VVV-Venlo, VCH (Blerick), SV United (Meerlo en Wanssum) en Meterik. Bij die laatste vereniging begon hij zijn scheidsrechterscarrière. Hij had dikwijls commentaar op de leiding en daarom werd hij aangespoord om zelf een keer te fluiten. Toen hij voor het eerst de E’tjes floot tegen Montagnards kwam na afloop een vader van een spelertje van Montagnards naar hem toe met de vraag of hij niet eens de jeugd van VVV in De Koel wilde fluiten. Zo is het balletje gaan rollen. Normaliter is Bryan als scheidsrechter actief bij de zondagsenioren, maar op dit moment moet hij even rust nemen, omdat hij kampt met gezondheidsproblemen. Nog even wachten dus totdat alles weer goed gaat.

Over voetbal gesproken: Bryan heeft leuke herinneringen aan een promotiewedstrijd in Noord-Limburg. De wedstrijd verliep zeer goed en na afloop was er een feestje in de kantine. Hij mocht hierbij aansluiten en dat kon hij natuurlijk niet weigeren. Een mindere ervaring ligt ook nog altijd goed in het geheugen van Bryan. Tijdens de districtsbekerfinale in Susteren tussen O.S.S. VR1 en Swalmen VR1 was het zeer warm weer. In de eerste helft moest een speelster het veld met de ambulance verlaten, omdat ze door haar knie ging. Hier was zij reeds aan geopereerd. Tegen het einde van de wedstrijd zakte een andere speelster in elkaar met een hyperventilatie. Beide ploegen wilde de wedstrijd uitspelen. Alles bij elkaar duurde de wedstrijd geen 2x 35 minuten, maar bijna drie uur.

Door zijn werk heeft Bryan weinig vrije tijd. Vrije uurtjes besteedt hij daarom graag aan gamen op de Xbox en aan vissen. Hij is nog niet vaak bij de SVO geweest, maar zijn geringe ervaringen hebben een erg positieve indruk achtergelaten. Hij ervaarde onze club als een mooie en warme vereniging. We willen Bryan een spoedig herstel wensen en zien hem graag snel in Huize Unicum!

In gesprek met… Martijn Janssen

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen tweemaandelijks – én op anderhalve meter afstand – SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Martijn Janssen.

Martijn Janssen (26) is Maastrichtenaar van geboorte, maar woonachtig in het Noord-Limburgse dorpje Baarlo. Hij heeft een relatie met mede-SVO’er Iris Exterkate uit Horst. Tijdens de wekelijkse training op donderdag is de vonk overgeslagen. Van beroep is Martijn zwemonderwijzer en onderwijsassistent.

Als voetballer was Martijn weinig talentvol, ondanks dat hij zowel de jeugdteams als seniorenteams van vv Baarlo doorliep. Op zijn 15e was er bij diezelfde vereniging tijdens een wedstrijd geen scheidsrechter aanwezig. Martijn loste dat op door de fluit ter hand te nemen. Dit beviel hem dusdanig goed, dat hij langzaam is geïnfecteerd met het ‘scheidsrechtersvirus’. Voor vv Baarlo bleef hij jeugd- en later ook seniorenwedstrijden fluiten. Rond zijn 16e volgde hij de scheidsrechterscursus voor de KNVB. Hoewel hij eerst alleen op zaterdag bij de jeugd floot voor de bond, fluit hij sinds kort met plezier zowel jeugd als senioren voor de KNVB. Hij hoopt uiteindelijk als scheidsrechter in de top van het amateurvoetbal zijn persoonlijke plafond te vinden.

Een leuke herinnering die Martijn met zich meebrengt, komt voort uit de wedstrijd Altweerterheide tegen Sterksel. De laatst genoemde ploeg kreeg in het seizoen ervoor de meeste doelpunten tegen van alle amateurclubs in Nederland. Toch verliep de wedstrijd van Martijn erg sportief en vrolijk en er vielen veel doelpunten. Minder prettige herinneringen heeft hij aan de wedstrijd FC Utrecht O14 tegen de Poolse ploeg Zaglebie Lubin O14 op het TOP-toernooi bij sv Blerick. De wedstrijd verliep niet sportief. Martijn moest veel gele kaarten tonen en werd achteraf beticht van opmerkingen die hij absoluut niet had gedaan. Dat kwam hard aan.

De hobby’s van Martijn bestaan uit wandelen, hardlopen en poolen (biljarten) in het café. Daarnaast is hij lid van het spelregelteam van de SVO en is hij judoscheidsrechter op aanzienlijk niveau. Martijn is momenteel drie jaar lid van de SVO en vindt het een warme, sportieve vereniging waar hij graag onderdeel van uitmaakt. Wij zien Martijn ook erg graag in Huize Unicum en waarderen zijn inzet tijdens de trainingen en daarbuiten!

In gesprek met… Frank Engelen!

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen tweemaandelijks – én op anderhalve meter afstand – SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Frank Engelen.

Frank Engelen werd op 16 augustus 1977 geboren in Tegelen. Hij was sportief aangelegd en speelde voetbal, tennis en tafeltennis. Oorspronkelijk is Frank van beroep bakker, maar dat heeft hij inmiddels achter zich gelaten. Tegenwoordig is hij actief als vertegenwoordiger binnen-/buitendienst. Hij is getrouwd met zijn grote liefde Lean en samen hebben ze twee prachtige zoons, Bas (15 jaar) en Lars (13 jaar). Frank, Lean en de kids zijn momenteel woonachtig in het dorpje dat ten zuiden ligt van zijn geboortedorp, namelijk in het mooie Belfeld.

Frank had een glansrijke voetbalcarrière bij de Tegelse voetbalclub Irene. Op zijn achttiende kwam daar echter verandering in. Toen hij destijds in het standaardteam speelde, moest hij helaas zijn voetbalactiviteiten neerleggen vanwege een knieblessure. Frank besloot verenigingsscheidsrechter te worden. Hij deed dit ongeveer twee jaar, totdat zijn vader Ben en oom Roy Engelen – beiden actief als KNVB-scheidsrechter – hem enthousiasmeerden om de KNVB-scheidsrechterscursus te volgen. Inmiddels twintig jaar later is Frank nog steeds een gepassioneerd scheidsrechter voor de voetbalbond.

Een mooie herinnering voor Frank was de wedstrijd tussen Sportclub’25 uit Bocholtz en Kerkrade-West in de nacompetitie voor een plaats in de derde klasse met een neutraal trio. Met zo’n 1.500 toeschouwers was dat een mooie belevenis voor scheidsrechter Engelen. Ook waren er mindere momenten. In het begin van zijn loopbaan had Frank het vaak lastig in Zuid-Limburg. In de buurt van Maastricht waren spelers niet op hun mondje gevallen en ze maakten grovere overtredingen. Dat was soms lastig.

Tegenwoordig is Frank nog altijd sportief aangelegd. Zijn hobby’s zijn, naast het fluiten, nog altijd tennissen en tafeltennissen. Ook wandelt hij graag lange afstanden met de hond en brengt hij graag tijd door met zijn jongens. Hij ziet de SVO als een warme vereniging waar de leden altijd klaar staan voor elkaar. Het maakt dan ook niet uit dat hij maar zelden aanwezig is, want in Huize Unicum wordt hem altijd een luisterend oor geboden. Het is fijn dat Frank dit aangeeft. De deur staat altijd voor hem open en we zien hem graag snel weer!

 

In gesprek met… Paul Cornelissen!

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen tweemaandelijks – én op anderhalve meter afstand – SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Paul Cornelissen.

Op 20 mei 1973 zag ons lid Paul Cornelissen het levenslicht in Venlo. Hij huwde zijn vrouw Sandra en samen hebben ze drie dochters: Joëlla, Chelsey en Yanou. Van beroep is Paul supervisor bij het internationale technologiebedrijf Arrow. In het verleden deed Paul ook ander werk, vooral in de horeca. Zo beheerde hij café en feestzaal ’t Ven in Venlo.

In zijn jeugd liep Paul als klein voetballertje rond bij Quick Boys. Hij stopte op zijn 19e met voetballen vanwege problemen met zijn enkels. Omdat ze bij deze vereniging twee scheidsrechters moesten hebben, besloot hij 28 jaar geleden samen met Mike Driessen de scheidsrechterscursus met succes af te ronden. Uiteindelijk maakte Paul de stap naar de standaardteams en werd hij bondsscheidsrechter. Dit deed hij totdat hij het fluiten niet langer kon combineren met zijn horecazaak in ’t Ven. Tegenwoordig is Paul weer terug op de velden. Hij kan het leiden van wedstrijden niet missen en doet dat nog altijd als verenigingsscheidsrechter bij de reserve-elftallen van FCV Venlo en IVO Velden.

Een warme herinnering heeft Paul aan een wedstrijd als assistent-scheidsrechter in het trio van Roy Engelen. Ze leidden in stadion De Koel samen een vriendschappelijke partij tussen Alt MAO’ers en Alt VVV. In deze wedstrijd vlagde hij een treffer van John de Wolf af wegens buitenspel. De desbetreffende oud-international was het daar niet mee eens. Een duistere wedstrijd in de carrière van Paul was de wedstrijd tussen SVEB 1 en EWC 1, een kraker om het kampioenschap. In de 95e minuut van de wedstrijd scoorde de ploeg uit Broekhuizenvorst de gelijkmaker. In het gejuich en tumult dat daardoor ontstond, werd een speler van de thuisploeg bewusteloos geslagen. Paul gaf de speler van EWC de rode kaart en daarna sloeg de vlam in de pan. Met behulp van de opgeroepen politie is Paul van het veld gegaan. Deze heeft hem begeleid tot aan het veerpont naar Arcen. Hij zal deze wedstrijd nooit meer vergeten.

Paul geeft aan geen echte hobby’s te hebben, maar een echte work-a-holic (iemand die veel werkt, red.) te zijn. Een korte tijd speelde hij volleybal en handbal. Ook speelde hij een wat langere poos biljarten. Ondanks dat Paul – reeds 26 jaar lid van de SVO! – niet al te vaak in Huize Unicum aanwezig is, draagt hij onze vereniging een warm hart toe. Hij ging vaak met veel plezier samen met zijn kinderen naar d’n Berg, maar dat is de laatste tijd heel lastig in verband met de ploegendiensten die hij draait en het uithelpen in de horeca. Het was enorm gezellig om weer eens met Paul bij te kletsen en we zien hem graag snel terug in ons mooie clubhuis!

 

In gesprek met… Piet Philipsen

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen SVO-leden. Maar hoe is het eigenlijk met hemzelf? Deze maand gaat we daarom in gesprek met onze verslaggever Piet Philipsen.

Piet Philipsen is geboren in 1944 in het Noord-Limburgse dorpje Melderslo. Na zijn huwelijk met Thea zijn ze samen neergestreken in het pittoreske Lomm. Samen hebben Piet en Thea een dochter, genaamd Marion, en drie kleinkinderen, te weten Sabrina, Michelle en Veroniek. Van beroep is Piet allround tegelzetter.

Als voetballer was Piet actief bij diverse clubs. Hij speelde voor SV Melderslo, Liessel en RKDSO. In zijn militaire diensttijd speelde hij zelfs in het Nederlands militair elftal. Zijn carrière als voetballer kwam in 1973 ten einde tijdens een wedstrijd in Afferden tegen HRC. Hij liep in dit duel een zware knieblessure op. Deze bleek later verkeerd behandeld in het ziekenhuis en had daardoor invloed op zijn verdere lichamelijke functioneren. Na drie jaar revalidatie werd hem in 1976 gevraagd om B-scheidsrechter te worden, zodat hij niet voor zijn vereniging hoefde te fluiten. Piet functioneerde daardoor een poosje als scheidsrechter bij de lagere elftallen in de regio. Hij deed het goed en kon zo snel doorstromen als A-scheidsrechter. Hij floot binnen een half seizoen ook standaardteams.

Piet is lange tijd actief geweest als bondsscheidsrechter in de standaardklasses. Op 8 september 2019, op zijn verjaardag, hing hij de fluit aan de wilgen na de wedstrijd Siol 1 – Achates 1. Hij vindt het jammer dat de KNVB totaal geen aandacht schonk aan zijn afscheid na 43(!) seizoenen als scheidsrechter.

In zijn loopbaan heeft hij zowat alle wedstrijden gehad, van heren tot jeugd en dames, als assistent, in de beker en op toernooien. Hij heeft als scheidsrechter altijd plezier ervaren op en naast het veld. Piet heeft veel mooie herinneringen aan zijn carrière als man in het zwart. Toen het zogenaamde ‘spelertje van de week’ pas werd ingevoerd, mocht Piet de Weerter derby van Megacles fluiten. Ook de bovenste plaats op de ranglijst stond in deze wedstrijd op het spel. Zo’n 2.500 toeschouwers zagen dat het spelertje van de week het zoontje van de trainer van de tegenstander was. Na afloop kreeg Piet een staande ovatie in de bomvolle kantine. Een minder leuke herinnering is afkomstig uit de wedstrijd MVC’19 tegen Liessel. Een speler van de bezoekende partij kreeg een bal loeihard in zijn gezicht geschoten. De betreffende speler zakte bewusteloos in elkaar. De verzorging van beide teams liet te wensen over, waardoor Piet – met zijn EHBO-achtergrond – het heft in eigen hand nam door de speler in een stabiele zijligging te leggen. De ambulance is vervolgens een kwartier bezig geweest met het reanimeren van deze speler. Gelukkig kon hij na drie dagen het ziekenhuis verlaten. Het snelle handelen van Piet is een ware heldendaad gebleken.

In zijn vrije tijd is Piet graag bezig met het filmen van dieren in de natuur. Zijn favoriete dieren daarbij zijn de bever en de das. Daarnaast maakt hij tv-programma’s voor de lokale omroep Horst aan de Maas. Ook is hij sinds het begin van zijn scheidsrechtersloopbaan lid van de SVO, waar hij werkzaam is in de keukendienst en af en toe hand- en spandiensten verleent als klusjesman. Uiteraard is Piet ook al geruime tijd actief als redacteur van de rubriek ‘In gesprek met…’. Hij is dus een echte duizendpoot! Piet waardeert het respect binnen de SVO en de aandacht die de vereniging besteedt aan jeugdige leden. We zijn bijzonder blij om Piet als lid te hebben en hopen nog lang op hem te mogen bouwen!

In gesprek met… Iris Exterkate

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen tweemaandelijks – én op anderhalve meter afstand – SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Iris Exterkate.

Iris Exterkate zag op 16 november 1999 het levenslicht in het ziekenhuis te Nijmegen, maar ze woont nog thuis in haar ouderlijk huis in Horst. Ze heeft een relatie met Martijn Janssen, die zij heeft leren kennen tijdens en na de trainingen bij de SVO. Op de donderdagavond sloeg de vonk tussen hen over. Momenteel is ze aan het afstuderen als sportlerares op het CIOS.

Iris voetbalde 10 jaar bij Wittenhorst: de eerste vijf jaar tussen de jongens en de andere vijf jaar bij de meiden. Toen ze twaalf jaar was, volgde ze een pupillenscheidsrechterscursus. Omdat Iris op de middelbare school uren moest maken, is ze wedstrijden gaan fluiten bij de jeugd van Wittenhorst, daarna is ze overgestapt naar de KNVB. Ze fluit nu jeugdwedstrijden van Weert tot Eindhoven, maar nog geen senioren. Desalniettemin heeft ze wel al oefenwedstrijden gefloten bij de senioren en heeft ze één keer de assistent-scheidsrechter van Wittenhorst 1 vervangen, omdat deze verhinderd was. Goed gedaan!

Een leuk moment was bij een jeugdwedstrijd van Sportclub Irene. Aldaar kwam ze een trainer tegen die ze een jaar eerder ook al had gezien bij een wedstrijd en hij was zeer lovend over haar. Een minder leuke herinnering was ook bij Sportclub Irene tijdens een andere jeugdwedstrijd tegen Mierlo Hout. In de laatste minuten van de wedstrijd kwam de trainer van de laatstgenoemde partij het veld in en gaf haar een flinke duw. Hij schold haar uit met woorden die hier beter niet kunnen worden herhaald. Iris was hier logischerwijs behoorlijk van slag.

Een hobby van Iris is tekenen. Ze maakt tekeningen van onder andere vogels en bloemen in de vorm van een stripboek. Daarnaast probeert ze zo vaak als mogelijk bij de SVO te trainen. Ze is nu ruim een half jaar lid van de vereniging en vindt het een superleuke club. Ze noemt de SVO een club waar jong en oud hand in hand gaan met leuke trainingen. We zijn heel blij om dat van haar te horen. Hopelijk gaat Iris een glansrijke carrière als scheidsrechter tegemoet, dat gunnen we haar van harte!

In gesprek met… Nico van den Beucken

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen tweemaandelijks SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Nico van den Beucken.

Nico van den Beucken is een Belfeldse jongen die vanaf zijn geboorte zijn dorp trouw is gebleven. Op 29 juni 1965 zag hij aldaar het levenslicht. Nico heeft Karin Hawinkels, een maedje oet Steyl, naar Belfeld gehaald en is met haar gehuwd. Samen hebben ze twee zoons: Julian en Kai. Een vermelding waard is dat Julian de eerstgeborene van de 21e eeuw is van de gemeente Venlo. Het beroep van onze Nico is voornamelijk gebouwenbeheer bij Kalfire BV, uiteraard in Belfeld.

Nico heeft gevoetbald in de jeugd van Belfeldia tot hij rond zijn 20e een flinke blessure opliep. Toen was het gedaan met voetballen. Om toch bij het spelletje bij betrokken te blijven, ging hij jeugdwedstrijden fluiten bij Belfeldia. Op een gegeven moment liep hij scheidsrechter Hay Bos tegen het lijf en die haalde Nico over om de cursus tot scheidsrechter te volgen. Zo haalde Nico zijn diploma en werd hij officieel scheidsrechter. Hij ging daarna wedstrijden fluiten bij de senioren van Belfeldia. Dat beviel hem zo goed dat hij zich aanmeldde als scheidsrechter voor de KNVB. Hij floot 25 jaar jeugd- en seniorenwedstrijden tot hij moest stoppen vanwege zijn fysieke gezondheid.

Als je Nico vraagt naar een wedstrijd met leuke herinneringen, dan zijn dat er vele. In het bijzonder noemt hij de gemeentederby Reuver 1 – Bieslo 1 tijdens de Reuverse kermis. In datzelfde seizoen floot hij ook de returnwedstrijd in Beesel. Minder leuk is zijn herinnering aan de wedstrijd Venlo 1 – Achates 1, waarbij Nico door de doelman van Venlo bij zijn hals werd gegrepen.

Nico houdt ervan om veel tijd door te brengen met vrouw Karin en hun twee jongens. Daarnaast is hij elftalleider bij de JO17 van Belfeldia. Binnen de SVO vervult Nico meerdere taken. Zo is hij bestuurslid, stelt hij scheidsrechters aan voor oefenwedstrijden en is hij lid van de Scheidsrechters Ontspanningscommissie (SOC). Hij vindt de SVO een hele leuke vereniging, maar toch baalt hij ervan dat er niet nog meer jeugd bij de vereniging komt. We zijn ontzettend blij met alles wat Nico voor de SVO betekent en hopen dat hij nog lang betrokken zal blijven bij onze mooie vereniging!