Een week nadat Venlo in een combinatieteam met Helmond Nederlands kampioen was geworden, stond het Zuid 2-kampioenschap op het programma. Op deze warme zondag werd het op het kunstgras van de plaatselijke voetbalvereniging in Erp gespeeld om de districtstitel. Een titel die de SVO niet vreemd is de laatste jaren op verschillende onderdelen. Fikse personele problemen zorgden ervoor dat het sterkste vijftal zeker niet op de Erpse voetbalvelden te vinden waren. Er stond wel een clubje dat gemotiveerd was om er het beste van te maken. Dat dit niet altijd even goed ging is verderop in dit verslag te lezen.
In de eerste wedstrijd kruisten de degens met Helmond, het team waar we een week geleden nog een combinatie mee vormden. Vooraf zagen wij Helmond als grote favoriet om dit toernooi te winnen, maar dat bleek toch iets anders te lopen. We wisten af en toe best aardige combinaties op de mat te leggen. Daarentegen wisten we ook heel kinderlijk 2 doelpunten weg te geven. Aangezien het vizier van onze aanvallers op scherp stond, wisten we 6 doelpunten te maken. Onze spits wist zelfs een hattrick te scoren! Een goed begin is het halve werk laten we maar zeggen…
De tweede wedstrijd was er een tegen het te laat gekomen Boxmeer-Cuijk. Altijd een stugge tegenstander, maar ook zij hadden enkele sterspelers thuis gelaten. We hadden het best lastig tegen enkele snelle jongens in dit team. We kwamen op een 1-0 achterstand, maar doordat de wedstrijden 25(!) minuten duurden, was er nog tijd zat om dit te repareren. We wisten deze wedstrijd dan ook nog 2-1 te winnen, door geduldig te blijven en te wachten op de kansjes die kwamen. In de laatste minuten hadden we het nog lastig, maar door geconcentreerd verdedigen en een aantal goede reddingen van onze keeper, konden we 3 punten bijschrijven.
De Mijnstreek bleek in wedstrijd 3 een moeilijke tegenstander te zijn. We kwamen op een degelijke 2-0 voorsprong. Enkele persoonlijke fouten zorgden ervoor dat er niet 5-4 op het scorebord stond na 25 minuten, maar dat de stand op 4-4 bleef haken. Verder valt er over deze wedstrijd een boek te schrijven, maar ik hou het graag bij deze 3 zinnen.
De laatste wedstrijd was tegen Weert, die een combinatie leken te vormen met Roermond. Dit jonge team had z’n zaakjes prima op orde. Ze wisten erg goed te verdedigen, waarbij gezegd moet worden dat wij ook niet meer in staat waren om goede kansen te creëren. De lange speeltijd, de korte rust tussendoor en slechts 1 wissel leken ons toch een beetje op te breken. We konden niet door de Weertse muur breken. Bijna werd het nog 0-1 voor Weert, maar de bal die op het lege doel af leek te gaan kon nog net voor de lijn tot hoekschop verwerkt worden. Vrij uniek dat de brilstand op het scorebord bleef staan in deze wedstrijd. Deze uitslag zorgde ervoor dat er aan kop maarliefst 3 ploegen in puntenaantal gelijk stonden.
Waar wij in het verleden meerdere toernooien in ons voordeel konden beslissen aan de hand van een beter doelsaldo, was dat deze keer niet voor ons weggelegd. De Mijnstreek won het toernooi. Een knappe prestatie van de Zuid-Limburgers. Weert werd 2e en won de sportiviteit, waarmee gefeliciteerd. Venlo werd 3e en won een mooie beker. Helmond wist het toernooi goed te organiseren, waarvoor dank. Nu weer een tijdje geen SVO-voetbal. In januari 2019 mogen we weer in de zaal. Wij zullen het districtskampioenschap organiseren en het Nederlands kampioenschap zal plaatsvinden ergens in Friesland. Tot dan!
Sander, speler/coach/assistent-waardevollespullenzakdrager