Een week nadat Venlo in een combinatieteam met Helmond Nederlands kampioen was geworden, stond het Zuid 2-kampioenschap op het programma. Op deze warme zondag werd het op het kunstgras van de plaatselijke voetbalvereniging in Erp gespeeld om de districtstitel. Een titel die de SVO niet vreemd is de laatste jaren op verschillende onderdelen. Fikse personele problemen zorgden ervoor dat het sterkste vijftal zeker niet op de Erpse voetbalvelden te vinden waren. Er stond wel een clubje dat gemotiveerd was om er het beste van te maken. Dat dit niet altijd even goed ging is verderop in dit verslag te lezen.

 

In de eerste wedstrijd kruisten de degens met Helmond, het team waar we een week geleden nog een combinatie mee vormden. Vooraf zagen wij Helmond als grote favoriet om dit toernooi te winnen, maar dat bleek toch iets anders te lopen. We wisten af en toe best aardige combinaties op de mat te leggen. Daarentegen wisten we ook heel kinderlijk 2 doelpunten weg te geven. Aangezien het vizier van onze aanvallers op scherp stond, wisten we 6 doelpunten te maken. Onze spits wist zelfs een hattrick te scoren! Een goed begin is het halve werk laten we maar zeggen…

 

De tweede wedstrijd was er een tegen het te laat gekomen Boxmeer-Cuijk. Altijd een stugge tegenstander, maar ook zij hadden enkele sterspelers thuis gelaten. We hadden het best lastig tegen enkele snelle jongens in dit team. We kwamen op een 1-0 achterstand, maar doordat de wedstrijden 25(!) minuten duurden, was er nog tijd zat om dit te repareren. We wisten deze wedstrijd dan ook nog 2-1 te winnen, door geduldig te blijven en te wachten op de kansjes die kwamen. In de laatste minuten hadden we het nog lastig, maar door geconcentreerd verdedigen en een aantal goede reddingen van onze keeper, konden we 3 punten bijschrijven.

 

De Mijnstreek bleek in wedstrijd 3 een moeilijke tegenstander te zijn. We kwamen op een degelijke 2-0 voorsprong. Enkele persoonlijke fouten zorgden ervoor dat er niet 5-4 op het scorebord stond na 25 minuten, maar dat de stand op 4-4 bleef haken. Verder valt er over deze wedstrijd een boek te schrijven, maar ik hou het graag bij deze 3 zinnen.

 

De laatste wedstrijd was tegen Weert, die een combinatie leken te vormen met Roermond. Dit jonge team had z’n zaakjes prima op orde. Ze wisten erg goed te verdedigen, waarbij gezegd moet worden dat wij ook niet meer in staat waren om goede kansen te creëren. De lange speeltijd, de korte rust tussendoor en slechts 1 wissel leken ons toch een beetje op te breken. We konden niet door de Weertse muur breken. Bijna werd het nog 0-1 voor Weert, maar de bal die op het lege doel af leek te gaan kon nog net voor de lijn tot hoekschop verwerkt worden. Vrij uniek dat de brilstand op het scorebord bleef staan in deze wedstrijd. Deze uitslag zorgde ervoor dat er aan kop maarliefst 3 ploegen in puntenaantal gelijk stonden.

Waar wij in het verleden meerdere toernooien in ons voordeel konden beslissen aan de hand van een beter doelsaldo, was dat deze keer niet voor ons weggelegd. De Mijnstreek won het toernooi. Een knappe prestatie van de Zuid-Limburgers. Weert werd 2^e en won de sportiviteit, waarmee gefeliciteerd. Venlo werd 3^e en won een mooie beker. Helmond wist het toernooi goed te organiseren, waarvoor dank. Nu weer een tijdje geen SVO-voetbal. In januari 2019 mogen we weer in de zaal. Wij zullen het districtskampioenschap organiseren en het Nederlands kampioenschap zal plaatsvinden ergens in Friesland. Tot dan!

 

Sander, speler/coach/assistent-waardevollespullenzakdrager

Een combinatieteam van Venlose en Helmondse scheidsrechters aangevuld met wat zuiderlingen stond op zaterdag 16 juni aan de aftrap van het Nederlands kampioenschap voetbal voor scheidsrechters. In een poulefase zou afgerekend moeten worden met achtereenvolgens collega’s uit Eindhoven/Valkenswaard, Den Haag, Breda en Deventer. Met 9 spelers en een coach werd er gestart met deze uitdaging.

 

Allereerst stond er op het warme kunstgras in Eindhoven de wedstrijd tegen Eindhoven/Valkenswaard op het programma. Vrij moeizaam werd dit 2-0 voor ons, waarbij het verschil in de tweede helft (de speeltijd was 2×10 minuten) werd gemaakt. Onze jongens hadden duidelijk nog even nodig om op stoom te komen. In de tweede wedstrijd tegen Den Haag kwamen de voetbalkwaliteiten al meer bovendrijven. Den Haag werd met 4-1 naar huis getikt, waarbij we veel vaker hadden moeten scoren. Eigenlijk was het aan onszelf te danken dat er geen grotere cijfers op het (denkbeeldige) scorebord stonden.

 

Hierna kenden we een moeilijke wedstrijd tegen Breda. We wisten de muur van Breda slechts eenmaal te slechten. 3 punten waren het belangrijkst, waarna de laatste poulewedstrijd tegen Deventer op het programma stond. Deventer was vooraf gezien de grootste concurrent om de eerste plaats. Dit jonge elftal kon prima voetbal op de mat leggen tegen onze voetballers. We wisten gelukkig op 1-0 te komen, waarna we konden inzakken en de wedstrijd uit konden spelen. Een onoplettendheid in de verdediging zorgde ervoor dat het nog 1-1 werd. Dit gelijke spel zorgde ervoor dat we de eerste plaats in de poule in konden nemen.

 

In de halve finale kwamen we de collega’s uit Nijmegen tegen. Zij wisten ons het vuur aan de schenen te leggen, waarbij onze keeper een aantal keren goed redding bracht op de gevaarlijke schoten van Nijmegen. Aangezien ons vizier niet altijd op scherp stond, bleef de brilstand op het scorebord staan. Een strafschoppenserie zou uitkomst brengen. Onze keeper wist tweemaal een strafschop te stoppen, een prima prestatie. Onze 3 strafschoppen zaten er allemaal in, waardoor wij de finale gingen spelen tegen Deventer.

 

In de finale kregen we na een minuut of 5 een strafschop mee, die vakkundig binnen werd geschoten. Na onze 1-0 mocht Deventer komen, waarbij we de pot goed dichthielden. Aangezien Deventer veelvuldig bezig was met de scheidsrechter in plaats van met voetbal, was het voor ons redelijk makkelijk om overeind te blijven. In de omschakeling wisten we 2 minuten voor tijd de 2-0 te maken, waardoor de titel binnen was. Een hele goede prestatie gezien het aantal afmeldingen. Alle 9 spelers en de coach worden daarvoor bedankt. Ook COVS Eindhoven verdient een bedankje, voor het prima georganiseerde toernooi. Tot volgend jaar!

 

Enkele foto’s zijn te vinden op onze Facebookpagina.

Ons spelregelteam met Steve Janssen, Sander Huijs, Koen Lenssen met als coach Yvo Bloemen heeft zaterdag 9 juni j.l. in Eindhoven een topprestatie geleverd door tweede te worden bij het Nederlands kampioenschap spelregels. Uiteraard ook hulde naar Nico Slavenburg die deze jongens traint om op dit hoge niveau te komen en blijven. Individueel kwam Steve Janssen een punt tekort om daar de eerste plek te pakken. Rotterdam is kampioen geworden en onze collega’s uit Den Bosch wisten de derde plek te bemachtigen.

Een aantal weken geleden werd de trainingsgroep blij gemaakt met nieuwe trainingspionnen. VC Unicum heeft dit mogelijk gemaakt. Op de foto is te zien dat Gary van der Steur, secretaris van VC Unicum, de pionnen aan onze voorzitter overhandigt. Een geste waarvoor wij VC Unicum dankbaar voor zijn.