In gesprek met… Twan Keijsers

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen maandelijks SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Twan Keijsers.

Twan Keijsers, al zo’n acht jaar een actief SVO-lid, werd op de negentiende dag van deze maand in 1964 geboren in Venlo. Die stad heeft hij samen met zijn vrouw Els en zijn twee dochters verlaten en ingeruild voor het dorpse leven van Velden. Van beroep is Twan commercieel medewerker bij een staalbedrijf. Ook zijn passie voor het voetbal vindt zijn oorsprong in het Venlose: als voetballer begon hij bij VVV’03 op de Herungerberg. Later kwam Twan ook uit voor IVO uit Velden en hij werd zelfs de kantinebeheerder van deze club.

Rond zijn dertigste begon Twan met het fluiten van seniorenwedstrijden bij diezelfde voetbalvereniging IVO. Dat deed hij ongeveer acht jaar in clubverband. Omdat IVO-spelers hem veelal bij zijn voornaam bleven aanspreken, realiseerde Twan zich dat hij iets te bekend was binnen de vereniging. Dit frustreerde hem en deed hem besluiten om KNVB-scheidsrechter te worden.

In principe fluit Twan enkel seniorenwedstrijden op zondag, maar incidenteel is hij ook als leidsman te vinden bij jeugdtoernooien. Het niveau waarop Twan actief is, de standaard vierde klasse, vindt hij prima. Hij heeft zich geen doel gesteld wat betreft het te behalen niveau en geniet van al zijn wedstrijden. Waar Twan ook van geniet, zijn de trainingsavonden op donderdag. Hij is een fervent bezoeker. Tevens is Twan een paar jaar bestuurslid en zelfs secretaris van onze mooie vereniging geweest. Zijn betrokkenheid bij de vereniging is dan ook zeer te prijzen.

Zijn lidmaatschap van de SVO doet Twan dus goed. Maar zoals elke scheidsrechter weet, zijn er ook minder leuke kanten aan het leven als scheidsrechter. Zeer incidenteel, maar toch. De minst mooie herinnering aan zijn tijd als KNVB-official heeft Twan aan een wedstrijd bij SVEB in Broekhuizenvorst. Het publiek gedroeg zich alles behalve voorbeeldig en helaas sloeg dit nare gedrag over op personen in de dug-out. Een ervaring die natuurlijk alles behalve wenselijk is. Daarentegen herinnert Twan zich een wedstrijd op de Kitskensberg in Roermond als zeer positief. Hoewel EMS soms als een lastige ploeg kan worden ervaren, beleefde Twan de middag van zijn leven. Iedereen was zo positief over zijn wedstrijdleiding, dat ze hem zelfs vroegen om de week erna opnieuw te komen fluiten. Een voorbeeld van wat wél wenselijk gedrag is.

Naast zijn lidmaatschap bij de SVO is Twan in zijn vrije tijd een fanatiek lezer van boeken over pluimage. De SVO beschrijft Twan als een open en toegankelijke vereniging waar iedereen in zijn waarde wordt gelaten. En zo horen we het graag. We hopen dat Twan nog lang lid zal zijn van de SVO en dat hij nog vele jaren actief mag zijn op de Limburgse voetbalvelden.