DK Veldvoetbal 2015

Het ene jaar win je wedstrijden via de penaltyreeks, het volgende jaar verlies je je penaltyreeksen. Het geeft aan dat een penaltyreeks een loterij is, waarbij het dubbeltje de goede kant op moet vallen… Of de keeper van de tegenstander kan nog geen skippybal vast houden, of de eigen keeper moet een inktvis in de goal zijn, of spelers moeten omkomen van de zenuwen, of de goals zijn te klein… Of je had het in de wedstrijd zelf af moeten maken…

Afijn, zaterdag 20 juni stond het veldvoetbaltoernooi van district Zuid 2 in ons eigen Venlo op het programma. Yvo Bloemen, Geert Cox, Job van Helden, Steve Janssen, Koen Lenssen, Bart van Teefelen en Remco Vervoort vormden het team. Sander Huijs was deze keer speler/coach, Paul Heijnen leider in verband met zijn blessure en Mohammed Arssi was ook aanwezig voor de coaching. Een succesformule in de dop…

Op deze prachtige zaterdag werd ’s ochtends bij de loting bepaald dat wij uit zouden komen in poule B, met De Mijnstreek, Weert en Oss-Uden. In deze volgorde zouden wij aantreden tegen deze teams.

In de eerste wedstrijd tegen De Mijnstreek, een van de betere teams op deze dag, konden wij niet voorkomen dat wij op een 1-0 achterstand kwamen. We begonnen slap aan het toernooi, we kregen in de eerste minuten geen grip op De Mijnstreek. De zaken werden echter helemaal omgedraaid door wervelwind Bart, die een hattrick scoorde in deze wedstrijd. Hij maakte de geboden kansen erg goed af, waardoor we op een 3-1 voorsprong terecht kwamen. De Mijnstreek scoorde nog wel, maar de drie punten bleven toch echt in Venlo.

In de tweede wedstrijd gingen we de strijd aan met Weert, op voorhand niet zo’n pittige tegenstander. In deze wedstrijd wisten wij op een 4-0 voorsprong te komen. Doelpunten werden gescoord door Remco, Job, Bart en Geert. Sander mocht in deze wedstrijd zijn debuut maken voor het Venloos voetbalteam, iets wat hij opluisterde door erg onsportief een bal bijna de kantine van VOS in te jagen, toen hij probeerde een doelpunt te maken (niet iedereen kan Ronaldo zijn hè). Aangezien wij stopten met voetballen tijdens de wedstrijd (niet handig), scoorde Weert ook nog 2 goals, iets wat totaal onnodig was. Na 20 minuten stond er een 4-2 stand op het bord, Venlo kon wederom 3 punten bijschrijven.

In de derde wedstrijd, om de 1e plaats in de poule, ontmoetten wij Oss-Uden, een vereniging die traditioneel een erg goed team op de been kwam brengen. Echter waren zij vandaag hun sterspelers in Oss vergeten op te pikken. Het Venloos team wist op een 1-0 en 2-0 voorsprong te komen door doelpunten van Job en Bart. Hoogtepunt of dieptepunt van deze wedstrijd, net hoe je het wilt noemen, was toen Koen speler/coach Sander torpedeerde. Na dit korte oponthoud scoorde Bart ook nog eens de 3-0, waardoor hij de topscoorderstitel al bijna in z’n vitrinekast zag staan. 3 punten voor Venlo.

In de halve finale zouden wij uitkomen tegen onze vrienden van Helmond, waarmee wij een week geleden nog een combinatieteam hadden gevormd op het NK in Gorkum. Het eerste doelpunt scoorde we na een goede omschakeling waarna Remco de 1-0 scoort. Hierna scoorde Geert nog uit een scheidsrechtersbal, die was gegeven nadat de scheidsrechter het spel had onderbroken voor een blessurebehandeling (deze werd natuurlijk afgekeurd). De Fair Play prijs konden we nu dus helemaal op onze buik schrijven…

Bart wist in deze wedstrijd zijn 7e goal dit toernooi te maken, waardoor we op een 2-1 voorsprong kwamen. Dit werd echter snel rechtgetrokken door Helmond: 2-2. Uit een toegekende vrije trap scoorde Geert of Remco, de meningen daarover zijn verdeeld: 3-2. Er gingen zelfs een aantal stemmen op om de goal aan Steve te geven, maar die stond helaas niet in het veld op dat moment. Uit een voordeelsituatie werd de 3-3 nog gescoord gescoord, maar op dat moment was het spel al afgefloten. Wij mochten in onze handjes klappen met deze beslissing.

In de finale van dit toernooi zouden we aantreden tegen Boxmeer-Cuijk, een voetballend gezien erg goede tegenstander. In deze wedstrijd werden wij met de rug tegen de muur (Koen) gedrukt. Koen ontpopte zich tot man of the match door een aantal hele goede reddingen in deze wedstrijd. Aan de andere kant miste Remco een 100% kans op de 1-0, door veel te lang te wachten en na te denken over de situatie(…). In een omschakelmoment wist Geert heel sneaky de 1-0 binnen te prikken, wat gezien het spelbeeld volledig onterecht was. Boxmeer-Cuijk wist in de slotminuut nog 1-1 te maken, waardoor we veroordeeld waren tot een penaltyreeks. De uitstekend fluitende scheidsrechter Mark Eggen, die de wedstrijd perfect aanvoelde, zag zijn welverdiende derde helft met 10 minuten uitgesteld worden.

Koen hield de eerste strafschop van Boxmeer-Cuijk weliswaar tegen, maar als je vervolgens je eigen strafschop op de paal schiet, heb je er niet zoveel aan. Na een zenuwslopende strafschoppenserie, waarbij onze 3 musketiers maarliefst 3x mochten aanleggen, miste Remco de 9e strafschop jammerlijk, waardoor Boxmeer-Cuijk de eerste prijs mee naar huis nam. Speciale aandacht voor Geert (heeft ‘ie voor betaald), hij scoorde 4 goals in deze finale (1 in reguliere speeltijd, 3 tijdens de penaltyreeks).

Een afsluiting van 3 weken op pad met het voetbalteam. Twee weken geleden, op het Lentetoernooi in Meijel, moesten wij afscheid nemen van Paul Heijnen, die een pittige blessure opliep. Op dit toernooi hebben wij als team ritme opgedaan voor de volgende toernooien. Een gemis, Paul zorgt altijd voor rare en onverwachte acties, waardoor hij een wedstrijd openbreekt. Op dit toernooi hebben we lekker gevoetbald, met als leuke afsluiter de CL finale. Een week erna heeft een delegatie van Venloos’ scheidsrechtersvereniging deelgenomen aan het Nederlands kampioenschap. Een leuke dag, die afgesloten werd met een 2e plaats. En dan deze zaterdag, waar op een topdag een 2e plaats werd binnengesleept.

Ik wil graag alle spelers bedanken voor hun inzet deze dagen. Allereerst Paul Heijnen, die maar anderhalve wedstrijd heeft meegedaan in Meijel. Yvo, een oerdegelijke middenvelder. Geert, een fysiek sterke spits met voetballend vermogen, maar die niet 100% fit was. Steve, de irritante stoorzender op het speelveld. Koen, een fantastische keeper. Bart, die het presteerde om ontzettend veel goals te produceren voor het team. Remco, een sterke verdediger, die ook op het middenveld goed uit de voeten kon. Job, een ijzersterke verdediger, die helaas maar bij één van de drie toernooien aanwezig kon zijn. SV Helmond, voor de enorm prettige samenwerking op het NK. We gaan dit zeker herhalen volgend jaar. Ik heb er in ieder geval zin in!

Klik hier om een uitgebreide fotoreportage van deze dag te bekijken

Verslag: Sander Huijs
Foto’s: Joyce Vervoort