Op 28 december, de laatste zaterdag van 2024, reisde een delegatie van de Scheidsrechtersvereniging Venlo en Omstreken (SVO) af naar het Brabantse Reusel voor het jaarlijkse zaalvoetbaltoernooi voor COVS-verenigingen in Zuid I en Zuid II. De grotendeels vernieuwde selectie bestond uit Damian, Remco R., Remco V., Sander, Sem, Steve, Tommie en Vince. Met veel plezier, hard werken en discipline wisten we drie van de zes wedstrijden te winnen. Een knappe prestatie voor dit onervaren team. Bovendien werden we uitgeroepen tot het sportiefste team van het toernooi. Zo droegen we onze waarden sportiviteit en respect met verve uit. Al met al was het een gezellige en geslaagde dag!
Horst/Venray – Venlo 2-0
Het toernooi begon met de ‘derby’ tegen Horst/Venray. We hadden er veel zin in, maar we waren nog niet goed op elkaar ingespeeld. Ons bevlogen en energieke spel deed ons snel realiseren hoe pittig zaalvoetbal eigenlijk kan zijn. We moesten onze krachten beter verdelen. Bij de tegenstanders uit Horst en Venray liepen de combinaties vaak net iets gesmeerder. Ze kwamen een aantal keer gevaarlijk voor het Venlose doel. Helaas moest onze keeper Tommie de bal twee keer uit het doel halen. Kop op en door naar de volgende wedstrijd.
Venlo – Tilburg 0-2
In het tweede duel speelden we tegen Tilburg. Met Tommie op doel en Remco V. in de defensie was er een stabiele basis achterin. Op de flanken wisselden Damian, Remco R., Sem en Vince elkaar af. In de punt van de aanval werden Sander en Steve om beurten opgesteld. De wedstrijd ging gelijk op, maar Tilburg wist het eerste doelpunt te scoren. Toen we vervolgens meer risico namen, ontstonden er meer ruimtes achterin. We waren een paar keer dicht bij de gelijkmaker. De ruimtes achterin werden hierdoor groter. Tilburg wist hier goed gebruik van te maken. Helaas kregen we vlak voor tijd de deksel op de neus. In de omschakeling stond er een Tilburgse speler vrij voor het doel: 0-2.
Drechtsteden – Venlo 0-4
Het was tijd voor de ommekeer. We speelden leuk en het was gezellig, maar een winstpartij bijschrijven, was voor iedereen het doel in de wedstrijd tegen Drechtsteden. De Drechtstedelingen zetten ons echter snel onder druk. Onze keeper moest een paar keer handelend optreden. Tommie was snel bij de grond om bijna zekere tegendoelpunten te voorkomen. Hierdoor bleven we in de wedstrijd. Vervolgens wist Sem de wedstrijd met twee bijna identieke acties in ons voordeel te beslissen. In beide gevallen bleef hij oog in oog met de Drechtse keeper koelbloedig. En zo stonden we ineens – tegen de verhouding in – op een 0-2 voorsprong. Even later wist Sander diezelfde keeper met een prachtige actie te passeren. Vanaf de zijlijn, op zo’n 15 meter van het doel, schoot hij de bal vanuit een pirouette-achtige beweging in het netje. In de ultieme slotfase wisten we zelfs de 0-4 te scoren. Een splijtende steekbal van Vince op Sem werd door de keeper buiten het doelgebied met de hand beroerd. De scheidsrechter kende geen twijfel: hij kende de vrije schop toe aan Venlo en toonde de keeper van Drechtsteden de rode kaart. Damian wist wel raad met dit buitenkansje. Hij schoot de vrije schop krachtig in de kruising. De ommekeer was ingezet!
Helmond – Venlo 0-1
In het vierde duel speelden we tegen onze vrienden van Helmond. We deelden een kleedkamer in de sporthal in Reusel, dus de nodige weddenschappen over de uitslag van het onderlinge duel waren reeds gedaan. Op het veld was Venlo geduldig. Helmond had vaak de bal, maar wist weinig kansen te creëren. Keeper Tommie kende tien rustige minuten. Met veel discipline werd er verdedigd, onder andere door Remco R. en Vince. We slaagden er een aantal keren in om als een duveltje uit een doosje te counteren. Ineens werd ons geduld beloond. De keeper van Helmond wist een vlammend schot te keren, maar had geen rekening gehouden met Steve. Hij stond precies op de juiste plek om de afvallende bal genadeloos in het verlaten doel te tikken: 0-1. Zijn actie leidde tot een welverdiende publiekswissel. Deze goal bleek het enige doelpunt van de wedstrijd. En zo hadden we plotseling zes punten uit vier wedstrijden. En nog belangrijker: in de kleedkamer hadden wij het grootste woord.
Brabant-Zuidoost – Venlo 0-1
Tegen Brabant-Zuidoost, de fusieclub tussen Eindhoven en Valkenswaard, wisten we onze derde wedstrijd op rij te winnen. Ook in dit duel ging het gelijk op. Onze strategie bleek opnieuw te werken: we verdedigden met discipline en wachtten onze kansen rustig af. Voor de neutrale toeschouwer speelden we misschien niet het meest aantrekkelijke voetbal, maar het was wel een bewezen effectieve tactiek. Ons geduld werd beloond. Een verdediger van Brabant-Zuidoost maakte een persoonlijk foutje. De verdediger verslikte zich in de bal. Damian nam de bal over en stoomde op richting het doel van de tegenstander. Hij maakte geen fout en scoorde de 0-1. Zo stapten we wederom als winnaar van het veld.
Weert – Venlo 1-0
In het laatste duel speelden we tegen favoriet Weert. Het team bestond uit enkele behendige voetballers. In de underdogpositie besloten we ons aanvalsplan te handhaven. Dit leek lange tijd zijn vruchten af te werpen. Jammer genoeg was de individuele klasse van de Weertse spelers te groot. In een flitsende aanval schoot een aanvaller de bal in de kruising. Keeper Tommie zat er nog met zijn vingertoppen aan, maar het was niet genoeg. We hadden meer gehoopt, maar konden aanvallend echter weinig sprankelends op de mat leggen. Eindstand: een zure, maar terechte nederlaag tegen de ongeslagen kampioen Weert.
Met negen punten uit zes wedstrijden mogen we zeer tevreden zijn. Het zaalvoetbalteam van de SVO heeft een solide basis gelegd voor toekomstige wedstrijden. De puntentelling bleek niet helemaal juist, waardoor de juiste eindklassering bij ons nog niet bekend is. We vermoeden een stabiele 3e of 4e plaats. Belangrijker is dat we werden uitgeroepen tot het sportiefste team van het toernooi. De befaamde sportiviteitsprijs krijgt daarom een mooi plekje in Huize Unicum. Graag danken we de organisatie, de arbitrage en de andere teams voor deze gezellige dag!
