In gesprek met… Wim Steechs!

In deze rubriek interviewt onze eigen Piet Philipsen maandelijks SVO-leden. Deze maand gaat hij in gesprek met Wim Steechs.

Wim Steechs kende een bijzondere jeugd. In februari 1945 werd hij geboren in Bargstedt, een plaats in de Noord-Duitse deelstaat Sleewijk-Holstein.  Na de oorlog keerden Wim en zijn familie echter terug naar Nederland, waar hij opgroeide in Horst aan de Maas. Hij is gehuwd met Jo en samen hebben ze een zoon en een dochter. Van beroep is Wim vrachtwagenchauffeur.

Doordat Wim veel van huis was, had zijn beroep ook invloed op zijn sportcarrière. Slechts geringe tijd speelde hij daarom voetbal in een caféelftal. Andere sporten heeft hij nooit gedaan. De scheidsrechtersambities van Wim ontstonden uit nood: regelmatig hielp hij jeugdteams uit als zij zelf niet over een scheidsrechter beschikten. Om ook over voldoende regelkennis te beschikken, besloot Wim op aanraden van anderen een cursus te volgen. Zo gezegd, zo gedaan, werd Wim scheidsrechter. Vanaf 1982 werd hij tevens lid van de SVO.

Tot 2006 was Wim Steechs scheidsrechter op het veld. Door lichamelijke problemen besloot hij destijds om over te stappen naar de zaal, waarin hij tot op de dag van vandaag actief is. Wim heeft warme herinneringen beleefd aan het fluiten. Zo mocht hij een O17-wedstrijd (destijds B-jeugd) leiden in de voorronde van het Nederlands Kampioenschap in Vianen. In de zaal leidde hij een kampioenswedstrijd in Nederweert, waarin zijn arbitrage onbesproken bleef. De keerzijde van de medaille heeft Wim helaas ook gekend. Bij een wedstrijd in het Genooi moest Wim onder begeleiding van het veld en na afloop van een zaalwedstrijd in Maastricht werd hij ernstig bedreigd.

Naast het fluiten kent Wim maar één andere grote hobby. Deze hobby sluit aan bij zijn voormalige beroep als vrachtwagenchauffeur, namelijk het verzamelen van miniatuurtrucks. Bij de SVO is Wim actief betrokken: we zien hem geregeld op d’n Berg, zowel op trainingsavonden als op maandagochtend voor het onderhoud aan ons clubhuis. We zijn dankbaar voor Wims passie voor de arbitrage en zijn betrokkenheid bij de vereniging. Hopelijk zien we hem daarom snel weer in Huize Unicum!